Τίποτα δεν μπορούσε να προδιαγράψει τον αφηγητή μας για την εξαιρετική περιπέτεια που θα ζούσε η μικρή Ανθούλα, ένα κοριτσάκι με γοητευτικά καστανά μάτια και ένα χαμόγελο που μπορούσε να ζεστάνει κάθε καρδιά. Όλα ξεκίνησαν μια μέρα που αντίκρισε έναν πανέμορφο κήπο γεμάτο ανθισμένα λουλούδια, σαν παλέτα με χρώματα που έκαναν τα μάτια της να λάμπουν.
Η Ανθούλα αποφάσισε να εξερευνήσει αυτόν τον μαγικό κόσμο, και καθώς περπατούσε μεταξύ των λουλουδιών, ένιωσε τη ζεστασιά του ηλιοφανούς ηλίου πάνω της. Η ποικιλία των χρωμάτων της φύσης την ενέπνευσε, και έτσι ξεκίνησε ένα ταξίδι γεμάτο ανακαλύψεις.
Στη διαδρομή της, συνάντησε ένα μικρό πουλάκι με φτερά που άγγιζαν το γαλάζιο του ουρανού. Το πουλάκι κοίταξε τα μάτια της Ανθούλας και της χάρισε ένα φτερό, το οποίο έλαμπε σαν αστέρι. Εκείνη το κράτησε με προσοχή, αισθανόμενη τη συνδεσιμότητα του φτερού με τη φύση και τα χρώματα γύρω της.
Καθώς συνέχιζε το ταξίδι της, η Ανθούλα συνάντησε έναν ποταμό με νερά που έλαμπαν σαν κρύσταλλο. Εκεί, καθισμένη στη κοίτη του ποταμού την περίμενε μια νεράιδα με μακριά, λευκά μαλλιά. Η νεράιδα της έδωσε ένα μικρό μπουκέτο από τριαντάφυλλα, και τα χρώματα του άνθους ενώθηκαν με τα χρώματα του περιβάλλοντος, δημιουργώντας έναν πίνακα ομορφιάς που έκλεψε την καρδιά της.
συνεχίζοντας την περιπλάνηση της , συνάντησε έναν γέροντα δέντρο, τον φύλακα του δάσους. Ο γέροντας της εξήγησε ότι κάθε δέντρο είναι σαν ένα χέρι που αγκαλιάζει τη ζωή. Της έδωσε φύλλα από το δέντρο του, τα οποία φαίνονταν σαν ένα χαρτί ζωγραφισμένο με πολύχρωμα χρώματα.
Όταν η Ανθούλα επέστρεψε στο σπίτι της, είχε μαζέψει έναν θησαυρό από χρώματα, κάθε ένα με μια ξεχωριστή ιστορία πίσω του. Η μικρή της καρδιά ήταν γεμάτη αγάπη για τον κόσμο και τη φύση.
